„Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca”. (Jan Paweł II)
Od połowy XIX wieku najbardziej popularną wspólnotą modlitewną różańcową jest Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w roku 1826. „Najważniejszą... rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich” - napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później „żywymi różami”. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązuje się do odmawiania codziennie jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa jakby odmówili cały różaniec. Nie odmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a jedynie utratę zasługi.
Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest według Założycielki wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Dominikanów, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do Dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Papież Grzegorz XVI wydał „breve” aprobujące stowarzyszenie. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. Po pięciu latach, w roku 1831, Paulina Jaricot napisała: „Liczba odmawiających dziesiątek różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nie notowane wcześniej umacnianie się dobra”. Kilka lat później dodała: „Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata”.
Papież Leon XIII w „breve” z 13 czerwca 1881 roku napisał m.in. „Paulinie Jaricot zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób cudownie rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej”. Gdy kilkadziesiąt lat później powstały Papieskie Dzieła Misyjne, Żywy Różaniec w naturalny sposób stał się ich wiernym współpracownikiem.
Rozpoczynając 25. rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok Różańca (okres od października 2002 do października 2003 roku). Równocześnie Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające w nich lata publicznej działalności Pana Jezusa: „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, to znaczy, że do Róży musi należeć 20 osób.
I. Do czego zobowiązują się członkowie Żywego Różańca:
- Pragną żyć według Ewangelii, która jest fundamentem i źródłem życia chrześcijańskiego. Różaniec jest modlitwą ewangeliczną, ponieważ zawiera Modlitwę Pańską i Pozdrowienie Anielskie oraz ewangeliczne tajemnice naszego odkupienia. Z tego powodu Różaniec nazywamy streszczeniem lub zbiorem najważniejszych prawd Ewangelii.
- Pragną żyć wiarą, nadzieją i miłością, należeć bowiem do Żywego Różańca znaczy - wierzyć w istnienie Boga i wierzyć Bogu, który przemawia, ufać Bogu i w Jego dzieło zbawienia oraz kochać Boga, a w Bogu i dla Boga kochać ludzi.
II. Przyjęcie do Róży Żywego Różańca
- Żywy Różaniec składa się z „Żywych Róż”. Każda Róża posiada dwadzieścia osób, z których każda odmawia codziennie jeden dziesiątek różańca czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w Róży codziennie cały Różaniec - dwadzieścia tajemnic. Jest to „wieniec różany” składany u stóp Matki i Królowej. Przyjmowanie do Żywego Różańca dokonuje się u poszczególnych Zelatorów (Przewodniczących Róż) lub u Opiekuna, którym jest Ks. Proboszcz.
- W parafii prowadzona jest Księga Żywego Różańca, do której wpisuje się imię i nazwisko. Na czele Róży stoi zelator lub zelatorka oraz ich zastępcy. Róża może obrać sobie Patrona, od którego bierze nazwę.
III. Zmiana Tajemnic Różańcowych
- Raz w miesiącu członkowie Żywego Różańca dokonują zmiany tajemnic różańcowych.
- Zmiana tajemnic w kościele parafialnym następuje w II niedzielę każdego miesiąca po Mszy św. o godz. 7.00. Przewodniczy jej ks. Proboszcz, który w okolicznościowym słowie zachęca do umacniania osobistego i rodzinnego życia chrześcijańskiego, podaje miesięczną intencję, odmawia jeden dziesiątek Różańca, błogosławi tajemnice przyniesione przez zelatorów i kończy nabożeństwo błogosławieństwm ogólnym i pieśnią maryjną. Zmiana tajemnic w kościele filialnym w Narożnikach dokonuje się w niedzielę po Mszy św. o godz. 8.30
IV. Obowiązki Członków Róż Żywego Różańca:
- Najważniejszym obowiązkiem jest odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca.
- Udział w comiesięcznej zmianie tajemnic różańcowych.
- Częste przystępowanie do sakramentów św. - spowiedzi i Komunii św.
- Rozszerzanie czci Maryi osobistym przykładem życia i działalnością apostolską.
- Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.
- Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modlitwach za spokój jego duszy.
Róże Żywego Różańca
w parafii pw. św. Kazimierza w Radgoszczy w 2010 r.
Odmawianie modlitwy różańcowej to główny cel istnienia Róż Żywego Różańca. Celem następnym jest szerzenie kultu Matki Bożej, dlatego we wszystkie uroczystości i święta maryjne wierni przed Mszą św. o godz. 7.00 śpiewają Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP.
Kolejną formą szerzenia kultu Matki Bożej jest wspólnotowe odmawianie Różańca. W każdą środę pół godziny przed wieczorną Mszą św. oraz noszenia feretronu Matki Bożej w czasie oktawy Bożego Ciała i w uroczystość odpustu parafialnego.
Jednym z przejawów szerzenia kultu Najświętszego Sakramentu jest to, że każda Róża Różańcowa prowadzi godzinną adorację Pana Jezusa w czasie Nabożeństwa 40 godzinnego, w czasie Triduum Paschalnego (adoracja Pana Jezusa w Ciemnicy i w Grobie). Ponadto członkowie Róż zamawiają i uczestniczą w Mszach świętych za zmarłych i w intencji żywych członków Róż Żywego Różańca.
W dniu 25 lutego 2010 roku w parafii pw. św. Kazimierza w Radgoszczy istniało 19 Róż Żywego Różańca: 9 Róż Kobiet, 4 Róże Mężczyzn, 1 Róża Młodzieży i 1 Róża Misyjna.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Zachęcamy gorąco wszystkich chętnych do włączenia się Róż Żywego Różańca - są wolne miejsca i do modlitwy na różańcu. Życzymy wszystkim Członkom Róż wielu łask Bożych od Miłosiernego Boga za przyczyną Matki Bożej Miłosiernej i Różańcowej. Oby zawsze jak najgorliwiej i jak najowocniej były zaangażowane w modlitwę i pracę na rzecz Parafii i Kościoła.