Towarzystwo Przyjaciół Tarnowskiego Seminarium Duchownego
Oddział w parafii pw. św. Kazimierza Radgoszczy
Proście «Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo» (Łk 10, 2). Słowa, które Jezus skierował do apostołów, świadczą o tym, że Chrystus - Dobry Pasterz zawsze troszczy się o swoje owce. Robi wszystko, aby owce «miały życie i miały je w obfitości» (J 10, 10). Po swym zmartwychwstaniu Pan powierza apostołom odpowiedzialność za kontynuowanie Jego misji, aby Ewangelia była głoszona ludziom wszystkich czasów. Bardzo wielu wielkodusznie odpowiedziało i nadal odpowiada na to nieustannie ponawiane przez Niego wezwanie: «Pójdź za Mną» (J 21, 22).
Aby nie zabrakło robotników w Winnicy Pańskiej wszyscy wierni powinni jednoczyć się w żarliwej modlitwie o powołania do kapłaństwa, życia konsekrowanego i posługi misyjnej. Naszym podstawowym obowiązkiem jest bowiem modlić się do «Pana żniwa» za tych, którzy już teraz w sposób szczególny naśladują Chrystusa w życiu kapłańskim czy zakonnym, oraz za tych, których On w swoim miłosierdziu nie przestaje powoływać do tych ważnych posług w Kościele.
W Liście apostolskim Novo millennio ineunte Ojciec św. Jan Paweł II stwierdził, że «mimo rozległych procesów laicyzacji obserwujemy dziś w świecie powszechną potrzebę duchowości, która w znacznej mierze ujawnia się jako nowy głód modlitwy» (n. 33). Odpowiedzią na ten «głód modlitwy» jest nasza wspólna prośba do Pana, aby «wyprawił robotników na swoje żniwo». Ojciec św. zauważył z radością, że w wielu Kościołach partykularnych tworzą się «wieczerniki» modlitwy o powołania. W wyższych seminariach duchownych i w domach formacji instytutów zakonnych i misyjnych odbywają się spotkania poświęcone modlitwie w tej intencji. Wiele rodzin staje się małymi «wieczernikami» modlitwy, pomagając młodym odpowiedzieć z odwagą i wielkodusznością na wezwanie Boskiego Mistrza.
Powołanie na wyłączną służbę Chrystusowi w Jego Kościele jest bezcennym darem Bożej dobroci, darem, o który trzeba wytrwale i z ufną pokorą prosić. Na ten dar chrześcijanin powinien się coraz bardziej otwierać, czuwając, by nie zmarnować «czasu łaski» i «czasu nawiedzenia» (por. Łk 19, 44). Szczególną wartość ma modlitwa połączona z ofiarą i cierpieniem. Wielu chorych we wszystkich częściach świata jednoczy swe cierpienia z krzyżem Jezusa, aby wyjednać święte powołania! Z całego serca pragnę, pisał Jan Paweł II, aby nasilała się modlitwa o powołania. Modlitwa będąca adoracją Bożej tajemnicy i dziękczynieniem za «wielkie rzeczy», których On dokonał i nadal dokonuje, bez względu na słabość ludzi. Modlitwa kontemplacyjna, którą przepełnia zdumienie i wdzięczność za dar powołań.
Głównym punktem odniesienia wszystkich inicjatyw modlitewnych jest Eucharystia. Sakrament Ołtarza ma decydujący wpływ na rodzenie się powołań i na ich trwałość, ponieważ z odkupieńczej ofiary Chrystusa powołani mogą czerpać siłę potrzebną, by całkowicie poświęcić się głoszeniu Ewangelii. Liturgię eucharystyczną dobrze jest łączyć z adoracją Najświętszego Sakramentu, która stanowi w pewnym sensie przedłużenie tajemnicy Mszy św. Kontemplacja Chrystusa, rzeczywiście i istotowo obecnego pod postaciami chleba i wina, może wzbudzić w sercu człowieka powołanego do kapłaństwa czy szczególnej misji w Kościele entuzjazm podobny do tego, z jakim Piotr zawołał na górze Tabor: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy» (Mt 17, 4; por. Mk 9, 5; Łk 9, 33). Jest to nadzwyczajny sposób kontemplacji oblicza Chrystusa wraz z Maryją i w «szkole Maryi», która ze względu na swą duchową postawę słusznie jest nazywana «Niewiastą Eucharystii» (Ecclesia de Eucharistia, 53).
Także nasza parafia pw. św. Kazimierza w Radgoszczy pragnie stać się «autentyczną szkołą modlitwy», w której będzie trwała modlitwa, aby nie zabrakło robotników na rozległym polu pracy apostolskiej. Trzeba, by Kościół otaczał stałą duchową opieką tych, których Bóg już powołał i którzy «Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie» (Ap 14, 4). Troska o świętość bliźniego, którą powinni kierować się wszyscy członkowie Kościoła, musi się wyrażać w modlitwie za «powołanych», aby pozostali wierni swemu powołaniu i osiągnęli najwyższy stopień doskonałości ewangelicznej. W posynodalnej Adhortacji apostolskiej Pastores dabo vobis Jan Paweł II podkreślił, że «niezbywalna potrzeba pasterskiej miłości do własnego Kościoła i troska o przyszłość kapłańskiej posługi w nim nakłada na kapłana szczególny obowiązek znalezienia kogoś, kto — jeżeli można tak powiedzieć — w przyszłości będzie mógł go zastąpić» (n. 74). Wiedząc, że Bóg powołuje tych, których sam chce (por. Mk 3, 13), każdy sługa Chrystusa powinien zatem wytrwale modlić się o powołania. On sam bowiem najlepiej rozumie pilną potrzebę wychowania nowego pokolenia osób świętych i wielkodusznych, które będą głosić Ewangelię i sprawować sakramenty.
W tej perspektywie właśnie jak nigdy dotąd konieczna jest «duchowa wierność Chrystusowi oraz własnemu powołaniu i misji» (Vita consecrata, 63). Od świętości powołanych zależy moc ich świadectwa, które pociąga innych i sprawia, że postanawiają powierzyć swoje życie Chrystusowi. Taki jest właściwy środek zaradczy na spadek powołań do życia konsekrowanego, który stanowi zagrożenie dla istnienia wielu dzieł apostolskich, zwłaszcza w krajach misyjnych. Ponadto modlitwa powołanych, kapłanów i osób konsekrowanych, ma szczególną wartość ze względu na jej zjednoczenie z kapłańską modlitwą Chrystusa. To On modli się w nich do Ojca, aby uświęcił i zachował w swojej miłości tych, którzy choć żyją w świecie, to do niego nie należą (por. J 17, 14-16). Niech za sprawą Ducha Świętego cały Kościół stanie się ludem modlących się, którzy proszą Ojca niebieskiego o święte powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Módlmy się wszyscy, aby ci, których Pan wybrał i powołał, byli wiernymi i radosnymi świadkami Ewangelii, której poświęcili swoje życie.
Do Ciebie, Panie,
zwracamy się z ufnością!
Synu Boży, posłany przez Ojca
do ludzi wszystkich czasów
i żyjących w każdym zakątku świata!
Błagamy Ciebie, za pośrednictwem Maryi,
Matki Twojej i Matki naszej:
spraw, aby w Kościele nie brakowało powołań,
zwłaszcza do szczególnej służby Twemu Królestwu.
Jezu, jedyny Zbawicielu człowieka!
Modlimy się do Ciebie za naszych braci
i za nasze siostry, którzy odpowiedzieli «tak»
na Twoje powołanie do kapłaństwa,
do życia konsekrowanego i do misji.
Spraw, aby ich życie odnawiało się każdego dnia
i stawało się żywą Ewangelią.
Panie miłosierny i święty,
nadal posyłaj nowych robotników
na żniwo Twego Królestwa!
Pomagaj tym, których powołujesz,
by Cię naśladowali w naszych czasach:
spraw, by kontemplując Twoje oblicze,
przyjmowali z radością tę przedziwną misję,
którą im powierzasz dla dobra Twego Ludu
i wszystkich ludzi.
Ty, który jesteś Bogiem i żyjesz, i królujesz
z Ojcem i Duchem Świętym
na wieki wieków. Amen.
Watykan, 23 listopada 2003 r.
W październiku 2009 r. został erygowany Oddział Towarzystwa Przyjaciół Tarnowskiego Seminarium Duchownego w Radgoszczy.
Zanim Towarzystwo powstało Ks. Proboszcz zapraszał od września 2008 r. do wspólnotowej modlitwy w kościele parafialnym rodziny kapłanów. Modlitewne czuwania miały miejsce w każdą I sobotę miesiąca. Najpierw odmawiano modlitwę różańcową w intencji nowych powołań kapłańskich i zakonnych, szczególnie z naszej parafii oraz za pełniących już służbę Bożą. Następnie była odprawiana Msza św., w której czytania i modlitwę wiernych czytali członkowie rodzin kapłańskich. Od chwili powstania TPSD członkowie animują nabożeństwo w I soboty miesiąca.
W niedzielę Dobrego Pasterza, 24 maja 2009 r. gościliśmy w naszej parafii prof. WSD w Tarnowie ks. dr Jerzy Jurkiewicza, diecezjalnego moderatora Towarzystwa Przyjaciół Tarnowskiego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Wygłosił kazania na wszystkich mszach i zachęcał do włączenia się do Towarzystwa. Celem Towarzystwa jest modlitwa o powołania i za powołanych oraz wspieranie Seminarium ofiarami. Do Towarzystwa zgłosiło się 12 osób w większości rodziny kapłanów. Odtąd w każdą I sobotę miesiąca członkowie Towarzystwa odmawiają różaniec i przygotowują liturgię Mszy św. Lista członków Parafialnego Oddziału
Towarzystwa Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie Oddział w Radgoszczy.
- Baran Joanna
- Biel Kornelia
- Biel Marian
- Curyło Irena
- Kaczocha Teresa
- Niemczura Władysława
- Panek Zofia
- Panek Zygmunt
- Skrzek Krystyna
- Warias Janina
- Warias Józef
- 5 stycznia 2010 r. członkowie Towarzystwa - Baran Joanna, Biel Kornelia, Biel Marian, Panek Zygmunt, Panek Zofia i ks. Proboszcz uczestniczyli w Opłatku Wigilijnym w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. W auli seminarium oglądnęli Jasełka grane przez alumnów, a następnie łamali się opłatkiem z przedstawicielami innych oddziałów TPTSD. Wymieniali doświadczenia związane z prowadzeniem działalności Towarzystwa w parafii. W maju przewodniczyli modlitwie rożańcowej i liturgii Mszy św. w związku z I sobotą miesiąca i modlitwami w intencji powołanych do służby Bożej i o nowe powołania kapłańskie i zakonne.
Informacje o sposobie włączenia się do Towarzystwa Przyjaciół Tarnowskiego Seminarium Duchownego Oddział w parafii pw. św. Kazimierza w Radgoszczy można uzyskać pisząc pod adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.